وقتی عشق ِ مادرتان سرمایه ام باشد
فقیر محسوب نمیشوم
سائلـــم کوی ِ شما هستم آقا
من این روزهای ذی الحجه را
احرام می بندم به چادر ِ سرم
صحرای ِ عرفات من صحن ِ جامع ات می شود
و وقوف میکنم در صحن عتیق ات
قربان که بیاید در مشهدت نفس خود را سنگ میزنم
و دلم را به مسلخ گاه عشقت می آورم
امامم ، رضا شو که بعد از عرفه
عَرِفتُ، عَرِفتُ گویان از حریمت وداع کنم ...
+ دعاگویم و محتاج دعا ...
+ من به لطف نگاهت ای باران / سوی ِ مشهد زیاد می آیم / دست بر روی ِ سینه هربار / از سمت ِ باب الجواد می آیــم ...
سید محمدرضا