روزها سخت می گذرد؟ دغدغه آب و نان و اجاره خانه و شهریه بچه ها امانتان را بریده؟ فکر آینده مشوشتان می کند؟ مسئولیت خانواده با شماست و این فکرها بی خوابتان کرده؟ میفهمیم. غیر از زن ها چه کسی قرار است مردها را در این روزهای سخت بفهمند؟ چه زن هایی که پا به پای مردانشان بیرون از حریم خانه برای هزینه ها می جنگند و چه زن هایی که رتق و فتق امور داخل خانه را به عهده گرفته اند تا مردشان با خیال راحت به جنگ قول گرانی و اقتصاد بیمار کشور برود. حتی چه دخترهایی که این روزها می دانند برای شروع زندگی جدیدشان باید معنای جدیدی از قناعت و ساده زیستی را در دهه نود نمایش دهند.
تلخ است، درست!
سخت است، درست!
بی خواب شده اید، میفهمیم!
اما شما را به خدا، اگر این روزها کسی رو به رویتان نشست و با اندک بضاعت ایمان و توکلش به خدا، با همه ی محبت در قلبش به شما، سعی کرد کمی شما را از این حال و هوا دربیاورد و بخنداندتان، با او تلخی نکنید! بفهمید که او با همه سرمایه اش از ایمان و توکل و محبت مقابلتان نشسته و می خواهد مردانه ایستادنتان را ببیند.
تلخی روزگار میگذرد، می شود نگذارید تلخی شما کامش را بیشتر از این تلخ کند؟ می شود؟