مردی که نامه های زیادی داشت ... *
.
.
پای ِ نامــــ ـــه صد و چهل هزار امضاء بود .
نوشته بود : « بشتاب ما چشم به راه ِ تو هستیم . »
نوشته بود : « برای آمدنـ ت آماده ایم و دیگر با والیان شهر نماز نـمی خوانیم . »
نوشته بود : « میوه ها رسیده و باغ ها سبز شده . منتظرت هستیم »
نامـــ ـــــه در دست هایـَ ش .
وسط بیابان رو به روی سپاهی که راهش را بسته بودند ایستاد :
« کسی را کـُشته ام خونَـ ش را بخواهید ؟ مالـی را برده ام ؟ کسی را زخمی کرده ام ؟ »
بی دلیل هلهله کردند .
گفت : « مردم کوفه مرا دعوت کرده اند ، این نامه ها . . . »
صداهای بی معنی و نامفهوم درآوردند تا صدایـَ ش نرسد .
جلوتر آمد تا صورت هایشان را ببیند و ناگهان ساکت شد :
« شبث بن ربعی ؟! حجار بن ابجر ؟! قیس بن اشعث ؟! »
.
.
. . . اسم ها همان اسم های پای نامه بود !! . . .
*مجلس تنهائی – ده روضه ی خیلی کوچک – فاطمه شهیدی
.
.
از دهـــ ـــــم ِ رمضــ ـــان ِ سال ِ شصت هجری قمری
تا دهـــ ـــــم ِ محـــــ ـــرم ِ سال ِ شصت و یک هجری قمری
چند روز بوده است ؟! ...
.
.
.
پــ . نــ :
امروز
دهــ ــــــم ِ رمضــــ ــان المبارک ِ
سال ِ هـــــزار و چهارصد و سی و دو هجری ِ قمری
میخواهَـ م برای امامــــ َـــم نامه ای بنویسم .....
کاغد و قلمــَ م کجاست ؟!...
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
خدایا !...
مسافر ما دیریست که دیر کرده ...
او را به ما برسان ...
تنها تر از مسیح.....کسی بر صلیب بود......