من مهــر را به نظاره نشسته ام

تا آخرین روزش را ؛ به نام زنــ َم

  دنیا می داند

  که زاده ی پاییــــزم

  و بانـــوی مهـــــر ...

آقا سلام

دختری از نسل ِ سومم

دارد تمام می شود بیست و دو

انگار میرود

ماندم من و دلی که بسیار می تپد

از بهر چه ؟ من ... تو ... خدا ؟!..

رویــَ ـم خجل آقا ... این بار می روم

شاید که بیست و سه ام باشد برای ِ تو

یعنی مرا بخر

نخری کم می آورم ...

+ پاییز مهــــری دارد که بر دل ِ هر رهگذری می نشیند ...

+ به دعایی مهمانـــ م میکنید برای تولدم ؟! ...